kırmızılar pencereler akrepler ve melekler

kırmızı bir pencerede durdum
baktım gözlerinden açılana
baktım: kırmızı bir ışıktın sen. ötesi kızıl.

ben hangi melek yer kalmayan omzunda
iyiliğine ve kötülüğüne dokunulmaz
melaikeler dünyasında
geceden geceye kurulan çadır

bir kırmızıda durdum penceresinde giyotinler olana
tuhaftı boynunun yerine asılmak gözlerinden
tuhaf bile değildi bir pencerenin kanadığı
en yırtığı en dökülmüşüyle
harflerin meleğe dönüştüğü yer tuhaftı

ben hangi melek

Kitaplarda ve dergilerde yayımlanan şiirlerden seçmeler...

rivayet

alaturka

uzaklara sürdüğümüz atların ardından

göçebeler de çadırlarını toplayıp gittiler

yeni bir mevsimin eşiğindeyiz şimdi

iltihap

denizin eli

bir çarkın içinde dönüp duruyor

elimden elini çekiyor, kalbimden kalbini

ağır ağır sürüklenen zaman yol alıyor parmak ucunda

hırpalanmış gecenin üzerinden geçiyor ayaklar

artık genç değil yalnızlık, biliniyor

yeri değişmeyen her şey delili bunun

oysa öğrendim yangın çıkarmayı

biliyorum: ne zaman kanın artığıdır kızıl

ne zaman bordoya dönüşür cesaretsiz kırmızı

renksiz bir yaprak olabilir mi düşürdüğüm

işte başlıyor kandans:

-bu dansı bana lütfeder misiniz?

günaydın turgut

günlerden hafta ortası ve mevsim kış ardılı

yoldayız, ilerliyoruz sıcacık bir ömürde, iki kişiyiz

herkesin unuttuğu sokaklardan geçiyoruz kuşları selamlayarak

balkonlar dışarı sarkmış ve kadınlar geceyi silkeliyor camlardan

günaydın turgut, ‘hasan'a da günaydın

günlerin yaban bir geçişi var ömürden

koşuyoruz yorulmak için yokuş yukarı

ve bırakmak için kendimizi hayattan aşağıya

koştukça gövdesi kızıl, yeleleri kara

yorgun rüzgâra şirk koşmaktan

tekin değil durduğu yer şaha kalktıkça

 I. 

saint antuan&rsq