derya önder; şiir; dalgın

dalgın

uzun uzun meyvelerin soyulduğu evlerin
bir çırpıda doyulan sofralarından
doğrudur yan odalarına mağrur geçmişliğim

orda hevesi yaprak yaprak açmak dünyaya
hep yazının düzünde kırılan kalemlere düşerdi
en çok da saman kâğıdında dağılan yaşlara

herkesin en derin uykusuna indiği gecelerde
kapı aralığından bakıp gidendi geleceğim
bir sözdü her şey, tek biriydi, teki
harflerin bile eğilip büküldüğü o ıssızda
bizi böyle kendimizden uzağa götüren

çırpınışı da bundandı ispinozların kafes değiştirirken

bir telaşla inip çıktım bu merdivenleri