Diyet; Ömer Seyfettin; minnet

Pek çokları gibi, benim de en sevdiğim Ömer Seyfettin hikâyesi "Diyet" hikayesidir. Sanırım ilkokulda ya da ortaokulun ilk yıllarındaydım ilk okuduğumda. O zamanlar insan önceleri bir yandan "Zavallı Koca Ali" diye üzülüyor, bir yandan demek minnet böyle bir şey diye düşünüyor. Koca Ali'nin kesik kolunu Hacı Kasap'ın dükkânında bırakıp dışarı çıkışı gözümün önünde bir resim gibi durur hep. O kapıdan çıktığında artık bir kolu olmayan ama özgür, "minnetsiz" bir Koca Ali'dir o. Bir daha çeliğe su veremeyecektir, evet...