ölüm

bir arkadaşım öldü
yeni bilgisayar da bugün geldi
bir arkadaşım öldü
hâlâ yağmadı beklenen kar
bir arkadaşım öldü
hayır, hayat hâlâ en
bir arkadaşım öldü
gözlerim çukurlaşmadı bile
bir arkadaşım öldü
neye üzüldüğümü unuttum
bir arkadaşım öldü
parmaklarım yetişmiyor artık
bir arkadaşım öldü
ya damlayan musluklar
bir arkadaşım öldü
karar verdim karelidir keder
bir arkadaşım öldü
saat hâlâ çalışıyor
bir arkadaşım öldü
ben ona arkadaş mıydım?
bir arkadaşım öldü
geri geri gidiyor yokuş

2005 yılında duymuştum ilk kez Deniz Bilgin adını. 1956'da doğduğunu 1999 Kasımında kara Ankara'nın bi binasından 10. kattan kendi attığını okumuştum. Resimlerine bakmıştım internetten. "Minareden at beni aşağı in tut beni" resmini de o zaman görmüştüm. Karşı Sanat'ta 2004 yılında açılan retrospektif sergisini kaçırmıştım böylelikle. Hazırlanan kitap da hızlıca tükenmişti. Zaten sınırlı sayıda basılmıştı.