ev

ev deyince her zaman iyi şeyler gelmiştir aklıma. belki evde olmayı sevdiğim içindir. "eve/kendine dönmek" gibi çokkullanışlı anlamları filan da hesap edince daha da kıymetli bir hal alıyor bana göre.

aslında evin sınırları, dediğimiz şey de (dış-dışarıdaki) dünyayla aramızdaki fiziki sınırları belirleyen bir şey. özellikle evinin tek sahibi olanlar daha iyi bilecektir, bir ev, bir evden fazlasıdır her zaman.

şehrin altından, yerin altından
bıçakların konuştuğu evlerin sustuğu
ışıkların neonların
bir kanal bulup akacak
olmayan yanını
bulmak için hayatın

altından geçmek için
geçilir diye köprülerin
bir kanal yapacak bir su

ev güzel
ev bohçasını toplayıp bana geliyor akşamları
ev göz göz
ev ağrı
ev doğubeyazıtın batısı
ev evhamlı, ev muğlak
ev mutlak değer, ev sıfıra eşittir
ev unutkan… rengi değişiyor her aşkta
tuhaf mahluklar yatakhanesi
rüyahanesi zihnin
ev benden olma benden