Yayımlanmamış Şiirlerden: Rahip ve Zorba

rahip ve zorba

“o halde arsenik sevinçlidir, ben ise
haliyle hiç öyle değilim”

hem rahip hem zorba
iplerin ucunu düğümledikten sonra
yapıcı ve yıkıcı

sevinmekten aforoz edilmiş bir tebaayla
bir haçın altında, bir minarenin
herkes göğsünden kazırken kendi günahını
-kapanacak bu da ötekiler gibi-
denilen yaraların yapıcıları

onu o yapan tanrısının huzurunda
tanrının bile yapamayacağı bir ustalıkla
geriyor akbaba kanatlarını kartaldan çok
benimsin, sen de benim, o da benim
-iyi de bu dünya neresi-

hem rahip hem zorba
kullar köleler mazlumlar ve zalimler-
siz dolmayan deliklerinden bedeninin
hep kendini doğurtan ebe

bense bacaklarımın arasından
kan revan bir güç çıkarıyorum başıma
saçanı bilmediğim bu tohum dağıldıkça
ağlarla çekiliyor hayattan geçip gitmişler

efsunsuz otsuz tuzsuz mu kaldık
dualarla ayinlerle ve zafer besmeleleriyle
gövdesinden kopan gövdemi ekliyorum kendime
böyle çocuklarım olacak ölmeden daha benim

biri rahip biri zorba
sonsuz bağıntılarında bir olmuş birbirinin
öyle şüpheli öyle kaçak ikisi de nakıs
üstü başı pis
çaldıkça daha zengin
katillerin gözleriyle döndükçe evlerine
nerde yatırından vakitsiz kaldırılan büyü
ikisi de bağışlayıcı günahkâr, çıkmaz leke

biri rahip biri zorba
ikisi de kan kardeşi dilin

Derya Önder