Derya Önder

Paşa çayı diye bir şey vardı eskiden… Hâlâ var mı bilmiyorum ama artık çocuklara çay içirilmesinden yana değil bilirkişiler… Neyse, paşa çayı kısmı fazla serbest bir çağrışımla alakalı… Asıl mesele paşa gönüller çağı…

Taşımaktan esef etmediğim yüklerden birisiydi öteki-siz çıktığında arkadaşlarla onu matbaadan almak ve Pentimento'ya götürmek ya da gerektiğinde kitabevlerine... Her zaman sıkıntılıydı dağıtım işleri, hâlâ düzelmediğini, bu işlerin ancak dergi emekçilerinin olağandışı çabalarıyla ilerlediğini de görüyorum. Aynı şey şiir kitaplarının da değişmez kaderi gibi duruyor.

BY JOHN ASHBERY

This poem is concerned with language on a very plain level.
Look at it talking to you. You look out a window
Or pretend to fidget. You have it but you don’t have it.
You miss it, it misses you. You miss each other.

The poem is sad because it wants to be yours, and cannot.

http://www.theheavy.co.uk/

http://www.deezer.com/music/the-heavy/the-house-that-dirt-built-384461?p...

Uluslararası film festivali kapsamında izledim bu filmi birkaç gün önce. Aslında benim seçimim değildi ama günlük kader filmi izlememe neden oldu. İzlemeden önce tüm bildiğim filmin 62. Cannes Film Festivali'nde en iyi yönetmen ve en iyi müzik ödülü aldığıydı. Bir Filipinler filmi olduğu ve bir de Nuri Bilge Ceylan'ın da bu jüride yer almış olması ve filmi çok beğendiği. 2009 Mayıs ayında ilk gösterimi yapılmıştı yani.

Meraklı bilgiler sadece tatsız şeyleri daha tatsız hale getirmekle kalmaz, aynı zamanda tatlı şeyleri de daha tatlı kılar.

Şiir yazan kişi olarak şairin, yazdığı şiir dışında düzyazı da yazıyor olması (tanıtım, eleştiri ya da poetik yazılar diyelim), dergi çıkarıyor olması da kişinin kendi "şair"lik anlayışının ya da tanımının bir parçasıdır diye düşünüyorum. Şairi sadece şiirini yazan, olup bitenle ilgilenmeyen birisi olarak düşünme düşüncesi bana uzak. O "olan biten" çoğu zaman can sıkıcı, yıldırıcı, bıktırıcı, ne zaman sokağa çıksan (gerçek ve mecazi anlamda) içinde hızla eve dönme isteği (gerçek ve mecazi anlamda) uyandırıcı olsa bile... Seni yorsa bile...

All around me are familiar faces
Worn out places
Worn out faces
Bright and early for the daily races
Going no where
Going no where
Their tears are filling up their glasses
No expression
No expression
Hide my head I wanna drown my sorrow