Derya Önder

Şiir tarihinin en özel şairlerinden birisidir Sylvia Plath. 31 yıllık yaşamına normal bir hayatın sığdıracağından çok daha fazla şey taşımıştır. (1932-1963) Belki de taşıyabileceğinden fazlası olduğu için böyle trajik bir sonu da yazdı kendisine. Bunlar genellikle şiirle ilgili insanların bildikleri şeyler. Kaldı ki ölümünden sonra da fazlasıyla izi sürülen bir şair olmuştur Plath... Hatta bu iz, izleyenlerin sonunu da onunkine benzetecek kadar aynılaşmıştır kimi zaman.

Pera Müzesi'nde 23 Ekim 2009-24 Ocak 2010 tarihleri arasında açılmış olan Marc Chagall sergisi önümüzdeki hafta bitiyor. Ben de bugün gidebildim. Gitmeden önce Chagall hakkında çok az şey biliyordum, mesela Nazilerin yahudi yazarların kitaplarını yaktıkları dönemde Chagall'ın eserlerini de yaktıklarını ve biraz da yüzeysel bilgi. Sergi müzenin iki katına yayılmış. Chagall'ın otobiyografik çalışmalarına, serginin düzenlenişi sırasında eklenen biyografik bilgiler de gelince epey bilgi sahibi olmak mümkün. Uzun yaşamış bir ressam Chagall..

Aşağıdaki linkten, Colors'tan başlayarak albümün tamamı dinlenebilir.

http://www.deezer.com/listen-228237

Her iki sergi de benzer şeyleri çağrıştırdı bana. İkisinin de kendine has yanları da var tabii..

16 Ocak 2010 – 6 Mart 2010
Claude Closky “Yazı mı Tura mı”
Küratör: Ali Akay
Akbank Sanat Galerisi

Claude Closky'nin görülebilecek üç çalışmasından şöyle söz edebiliriz.

Geçenlerde tesadüf ettim opera sanatçısı Mizgin Tahir'e. 2010'un ilk günlerinde "Lorîka Adiloş" yani "Adiloş Bebe" isimli ilk albümünü çıkarmış. Albümdeki üç şarkının şiirle ilgisi var. İkisi Cegerxwin'in şiiri, birisi Mizgin Tahir'in kendi çevirisiyle Ahmed Arif'in Adiloş Bebe şiiri... Müzikler Mozart, Verdi ve Bizet'ye ait. Mizgin Tahir hakkında Türkçe çok bilgiye rastlamak mümkün değildi ama Kürtçe bir sitede yakın zamanda yapılmış bir söyleşi gördüm. Kendim için çevirirken baktım, tamamını da anlayabiliyorum.

it’s a little bit hard to understand
but i only wanna be a modern man
on the wire it couldn’t be nicer
just thinking about the one that got away
nobody wanna give me heart away
you could make your mind up it could take your time up
it seems you’ve mistaken me for someone who cares
I’m just a dirt bag under the weather and overrated
living underground taking it to the scene

Bu tufandan sonra, isterim ki
yalnızca güvercin,
ama tek bir güvercin
kurtulsun bir kez daha.

Boğulurum çünkü bu denizde,
uçup gitmese güvercin
ve getirmese son anda
o yaprağı.

çev. Ahmet Cemal
(Ingeborg Bachmann, Kavram Yayınları, Kavram Yeryüzü Şairleri 6, şubat 1995)

Umutsuzluğa düşen insan bir şeyden dolayı umutsuzdur. Dolayısıyla, o bir an gibi görünür ama yalnızca bir an; tam da o anda hakiki umutsuzluk kendisini gösterir veya umutsuzluk gerçek yüzünü gösterir. Çünkü bir şeyden dolayı umutsuzluğa düştüğünde, aslında kendisinden umutsuzluğa düşmektedir ve şimdi kendinden kurtulmaya çalışmaktadır. Böylece sloganı “Ya Sezar ya hiçbir şey” olan tutkulu insan Sezar olamadığında bundan dolayı umutsuzluğa düşer.