Derya Önder

Bu akşam bir şeyler okurken tesadüf ettim. Açıkçası bugüne dek bildiğim bir şey değildi. John Cage 1912-1992 yılları arasından yaşamış bir müzisyen. Hatta müzik filozfu da deniliyor bazı yerlerde kendisine... 1952 yılında bestelediği 4'33" üç bölümden oluşuyor. Birinci bölüm 30 saniye, ikinci bölüm 2 dakika 23 saniye ve üçüncü bölüm de 1 dakika 40 saniyeden oluşuyor. Herhangi bir enstrümanın çalabileceği şekilde yazılmış ancak partisyonunda enstrümanlardan hiçbirinin çalmaması gerektiği de belirtiliyor.

Picasso'yla aynı dönemde yaşayan İtalyan ressam Modigliani'nin kaderi hiç de picasso'nunkine benzemez.
http://tr.wikipedia.org/wiki/Amedeo_Modigliani

İlk tesadüf ettiğim günden beri zaman zaman gidip www.ubu.com'a bakıyorum. Ayrıca çok önemli bir oluşum olduğunu da düşünüyorum. Sitenin sık sorulan sorular kısmında siteyi oluşturma amaçlarını " UbuWeb Kasım 1996’da başladı. Önceleri amacımız görsel, somut, giderek de ses şiiri üzerine bir arşiv olmaktı. Yıllar içinde, UbuWeb avangart sanatın tüm hallerini kucaklayan bir yapıya büründü, daha da ötesine geçti. Sınırları da her yönde genişlemeye devam ediyor." (tamamı şurdan okunabilir: http://www.ubu.com/resources/faq_turkish.html) diye açıklıyorlar. Siteden almak, çalmak serbest..

Detaylı bilgi burada... Bu başka bir konu...

http://www.istanbulfilmfestival.com/

Aslında "Niyobe için" adlı bir toplama albümde dinledim geçenlerde "La Tarara"yı.. Med'set Orkestra isimli gruptan dinledim. Bu grup yaşam felsfeleri ve politik görüşleri ortaklaşan ve akdeniz müziği yapmak isteyen insanlardan oluşmuş. Kendileri için "biz Portekizli, İspanyol, Cezayirli ya da Yunanistanlı olmadan önce Akdenizliyiz" diyorlar. Tüm çabalarıma rağmen bağımsız ve buraya alınabilecek portatif bir klip bulamadım. Ancak şurda nispeten amatör ve gayriresmi bir siteleri var.

http://www.myspace.com/medsetorkestraofficiel

Yıllıklar ve antolojiler konusu bizim şiirimizin kangren meselelerinden birisidir bana göre. Tıpkı ödüller konusunda olduğu gibi.. Kangrendir çünkü tedavi edilecek bir yanı kalmamıştır. Bu yüzden de tüm kangren vakalarında olduğu gibi o bölgenin kesilip atması gerekir ki en azından bütünü kaybetmeyelim. Sonra yeniden mi yapılanacağız başka yerden mi başlayacağız, ne yapacaksak o da ayrı konu.. Ama bozulan bir şeyi tamir etmenin yenisini yapmaktan daha zor olduğu kesin…

[...]
Söz verebilen bir hayvan yetiştirmek - insan açısından bu, doğanın kendine yüklediği paradoksal bir görev değil mi? İnsanla ilgili gerçek bir sorun değil mi? Bu sorunun büyük ölçüde çözülmüş oluşu, karşıt kuvveti, unutkanlık kuvvetini tümüyle anlamış birine çok şaşırtıcı görünmelidir. Unutkanlık, yüzeysel olarak bakıldığında sanılabileceği gibi, bir ves inertia (süregelme kuvveti, atalet kuvveti, dirençli kuvvet) değildir.