Derya Önder

Geçen sene bu zamanlarda dergilerle ilgili bir yazı yazmaya karar vermiştim. Özellikle dinmeyen söylem rahatsızlıkları, "eleştiri" adı altında "edebildiklerimiz"... Dergileri düzenli izleyince bunun birine has bir özellik olmadığını tam da yansımalarla çoğalarak yayıldığını düşünüyordum.

"Üzüntüyle duygulandığımda eyleme kudretim azalır, yani bu kudretten daha da uzaklaşırım. Sevinçle duygulandığımda ise kudretim artar, yani bu kudretten daha az ayrılırım. Buraya kadar iyi. Eğer kendinizi üzüntüyle duygulanmış olarak ele alırsanız sanıyorum ki her şey berbattır, çok basit bir nedenden dolayı çıkış yoktur: Eyleme kudretinizi azaltan üzüntüdeki hiçbir şey, üzüntü içinden hiçbir şey sizi, size üzüntü etkisi veren cisimler ile bedeninizde ortak olabilecek herhangi bir şeyin mefhumunu oluşturmaya yöneltemez.

Vatan Kitap eki'nin 30 Ekim 2010 tarihli sayısında 30 ve 32. sayfalarda (31'de reklam var) bir başlık göze çarpıyor. "Eşimin günlüklerini istiyorum, buna gasp denir"... Başlıktan önce de Nilgün Marmara'nın fotoğrafları, aynı sayfada eşinin fotoğrafı filan... (kitap ekinin taranmış sayfaları ektedir bu arada)

"epimelesthai sautou" Yunancada "kendine dikkat etmek" olarak geçiyor. "Kendinle ilgilenmek", "kendine özen göstermek" olarak da anlaşılabilir. (Foucault öyle diyor) Platon'un Alkibiades adlı eserinde de Platon'un Alkibiades'e ilk ve temel öğütü bu, kendisine dikkat etmesi.

bela lugosi

.........................................tutunamayanlar'a, tehlikeli oyunlar'ın ha ha'sına alt alta düz yazı

bu sabah yine
6:45’te
uyandım diye
ayaklandı dünya

haberler, hava durumu, reklamlar
poşet çay, bi çay daha, biraz kirli duman ha-ha
zırım işte… yine zırladım uyumadan
hiç çıkmamışım gibi sokağa utangaç
geliyoruuuum
bi dakka

durakta düşman olabiliyor insan insana
ayaktakiler oturanlara, dışlar içlere
halk otobüsleri nefret edebiliyor özel otolardan
ha-ha
tabii ki bu da yalan

ben hikmetli, sevgili ve bilge gecelerden

içinden söyle...

(Guillaume Apollinaire, Asger Jorn)

Bütün açılarıyla denk düşer mi emin değilim ama aklımda böyle bir şey dolaşıp duruyor. Bir defa şiir büyük bir çoğunluğun zaten umurunda olmadığı için, mekanizma tam da "kapan"da olduğu gibi, siz onunla temas edince çalışmaya başlıyor. Yani havyan orda kendisi için cazip bir şey olduğunu varsayarak uzanıyor önce...